Aardbevingen in België

Metingen door het Belgisch seismometernetwerk

Metingen door het Nederlands seismometernetwerk van het KNMI (Koninklijk Nederlands Meteorologisch Instituut)

Tectoniek

Het epicentrum is gesitueerd in het zuiden van de Noordzee, een regio die momenteel wordt gekenmerkt door een zwakke seismische activiteit, maar die twee heel belangrijke aardbevingen heeft gekend op 21 mei 1382 (M = 6.0), en op 23 april 1449 (M = 5 ½).

De seismotektonische interpretatie van deze regio is nog onduidelijk, maar de meest waarschijnlijke hypothese is dat ze een verlenging is van de actieve zone van het Brabantmassief, waar de belangrijkste beving deze van 11 juni 1938 (M = 5.0) is. De wetenschappelijke studie van de aardbeving van 23 januari 2007 kan bijdragen tot een beter begrip van de tektonische context in deze regio.

Eerdere aardbevingen in de regio

De belangrijkste aardbevingen in het zuiden van de Noordzee zijn deze van 21 mei 1382 (M = 6) en van 23 april 1449 (M = 5 ½) [zie de publicatie van Melville C., Levret A., Alexandre P., Lambert J. en Vogt J. (1996). Historical seismicity of the strait of Dover-Pas de Calais, Terra Nova, 8, 626-647].

De aardbeving van 1382 heeft schade veroorzaakt in een veel groter gebied dan deze van 1449. Een kroniek in Brugge zegt dat de aardbeving even zwaar was in Vlaanderen als in Frankrijk en dat er enkele huizen zijn ingestort. Een andere kroniek, waarschijnlijk geschreven in Gent, spreekt van het feit dat veel schoorstenen omgevallen zijn evenals dat keukengerei, snuisterijen en potten op de grond gevallen zijn.

De aardbeving van 1449 was minder zwaar, waardoor we over minder informatie beschikken. In Brugge werden de inwoners opgeschrikt omdat men huizen hevig zag schudden en zelfs verplaatst worden. In Ieper werd de schok beschreven als een zware beving van de aarde.